Kontrola pracowników. Co mogą pracodawcy?
2013-10-21

Pracodawcy w każdej branży mają prawo kontrolować, w jaki sposób ich pracownicy wywiązują się ze swoich obowiązków. W zależności od specyfiki zakładu pracy różnić się będą formy kontroli stosowane przez pracodawców.

Większość firm zatrudniających pracowników biurowych kontroluje komputery oraz pocztę e-mail. Kamery pojawiają się najczęściej w miejscach, gdzie pracownicy mają dostęp do dóbr wartościowych: w bankach, supermarketach, magazynach. Wśród pracowników branży transportowej i budowlanej rozpowszechnione są natomiast kontrole trzeźwości.

Forma kontroli stosowanej przez pracodawcę powinna być adekwatna do sytuacji (jej celowość uzasadnia interes pracodawcy) i nie może naruszać godności i dóbr osobistych pracowników (art. 111 Kodeksu pracy).

Ustawa ta zakazuje w zasadzie dwóch kategorii czynów: zawierania porozumień ograniczających konkurencję oraz nadużywania pozycji dominującej. Jeśli chodzi o pierwszy z tych zakazów, to obejmuje on m.in. takie czyny, jak ustalanie cen, ograniczanie produkcji, zbytu, uzgadnianie przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu ofert, stosowanie niejednolitych warunków konkurencji dla różnych podmiotów, bez ich rzeczowego uzasadnienia. Jeśli chodzi o nadużywanie pozycji dominującej, to czyn taki może polegać na tym, że mający większość rynku przedsiębiorca narzuca innym uciążliwe warunki współpracy, rażąco niskie ceny, długie terminy płatności, ogranicza dostęp do rynku itd.

Nawet w przypadku bardzo niewielkich lub średniej wielkości miejscowości łatwo dopuścić się czynu zakazanego przez ustawę. Może być tak, że np. grupa kupców lub rzemieślników albo innych usługodawców w mieście umówi się co do wysokości stosowanych przez siebie cen, i już mamy do czynienia z naruszeniem ustawy i z ryzykiem, że dojdzie do wszczęcia postępowania. Jeżeli np. właściciel hurtowni jednym będzie sprzedawał towar na lepszych warunkach niż innym, to również jest to naruszeniem ustawy (ale uwaga: tylko jeżeli te lepsze warunki wynikają z widzimisię hurtownika; jeśli są reguły polegające na tym, że lepsze warunki ma ten, kto bierze więcej towaru, szybciej płaci itd., to wszystko jest w porządku).

Historia kredytowa to Twój „finansowy autoportret" – obraz tego, jak solidnie regulujesz swoje zobowiązania. Składają się na nią informacje przekazywane do BIK przez banki lub SKOK-i na temat Twoich kredytów (także jeśli występowałeś w roli poręczyciela), pożyczek, korzystania z kart kredytowych/debetowych oraz limitu debetowego w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym.

Banki i SKOK-i przekazują do BIK zarówno informacje pozytywne (o terminowych spłatach), jak i negatywne (o opóźnieniach lub zaległościach).